Anahtar Fark: Deoksiribonükleik asit için kısa olan DNA, canlı bir organizmadaki hücrelerin ve birçok virüsün hücrelerinin gelişimi ve işleyişi için kullanılan genetik talimatları kodlayan bir moleküldür. Genler, canlı organizmaların kalıtım bilgisi ile kodlanmış moleküllerdir.

'DNA' ve 'gen' terimi birbiriyle ilişkilidir ve bir insan vücudundaki hücresel fonksiyondan sorumludur. Ancak, bunlar birbirlerinden birçok yönden farklıdır. Her iki terim de sıklıkla biyoloji ve mikrobiyolojide kullanılır ve bir organizmanın genetik oluşumuyla ilgilidir. DNA ve genler, her insanı bireyin genetik yapısına ilişkin kalıtsal bilgiler içerdiği için bireysel yapan şeydir.

Deoksiribonükleik asit için kısa olan DNA, canlı bir organizmadaki hücrelerin ve birçok virüsün gelişiminde ve işleyişinde kullanılan genetik talimatları kodlayan bir moleküldür. Protein ve RNA'ya ek olarak, DNA tüm canlı organizmaların varlığı için temel bir makro moleküldür. Genetik bilgi, guanin, adenin, timin ve sitozin gibi bir nükleotit dizisi olarak kodlanır. DNA'nın temel amacı, her hücreye hangi proteinleri yapması gerektiğini söylemektir. Bir hücrenin sağladığı protein tipi, hücrenin fonksiyonunu belirler. DNA ebeveynlerden yavrulara miras alınır, bu nedenle ebeveynler ve çocuklar benzer özellikleri paylaşır. Her kişinin hücresi, bir kişinin her bir ebeveynden aldığı bir kromozom setinin sonucu olan yaklaşık 46 çift iplikli DNA'ya sahiptir.

DNA molekülü, spiral bir şekilde bükülmüş bir merdiveni andıran çift sarmal bir şekle sahiptir. Merdivenin her basamağı, bilgiyi depolayan bir çift nükleotite sahiptir. DNA'nın omurgası, DNA'nın adını aldığı alternatif şekerlerden (deoksiriboz) ve fosfat gruplarından oluşur. Nükleotitler, şekere özel bir formasyonda bağlanır. Adenin (A), timin (T), sitozin (C) ve guanin (G) nükleotitleri, DNA üzerinde herhangi bir sırayla bulunabilse de, her zaman AT ve CG çiftlerini oluşturur. Adenin ve timin iki hidrojen bağı oluşturmak için eşleşirken, sitosin ve guanin üç hidrojen bağı oluşturur. Farklı düzen, DNA'nın hücrelere hangi görevleri yapmaları gerektiğini söyleyen 'harflerden' kodlar 'yazabilmesidir.

Kodlanan bilgi, proteinler içindeki amino asitlerin sırasını belirleyen genetik kod kullanılarak okunur. Kod, DNA'nın ilgili nükleik asit RNA'sına kopyalandığı bir transkripsiyon işlemi ile okunur. Hücrelerin içine DNA, hücre bölünmesi sırasında bölünen kromozomlara yerleştirilir. Her hücrenin kendine has bir kromozom seti vardır. Ökaryotlar, DNA'larının çoğunu hücre çekirdeğinde ve bazı diğer DNA'larda organellerde depolar. Prokaryotlar DNA'larını sitoplazmada saklarlar.

Genler, canlı organizmaların kalıtım bilgisi ile kodlanmış moleküllerdir. Adı, bir organizmanın kalıtsal bilgisi için kodları tutan bazı DNA ve RNA uzantılarını ifade eder. Genler, bir organizmanın hücrelerini oluşturmak ve muhafaza etmek için gereken tüm bilgileri taşıdıkları için önemlidir. Ayrıca genetik bilginin ebeveynden çocuğa geçirilmesinden sorumludur. Carlson's Gen: Kritik bir tarih, “bir kromozom üzerinde belirli bir pozisyonu (lokus) işgal eden kalıtsal bir birimi” tanımlar. Diğer tanımlar arasında “bir organizmanın fenotipi üzerinde bir veya daha fazla spesifik etkisi olan bir birim”, ““ çeşitli alellere dönüşebilir; ”ve“ bu tür diğer birimlerle yeniden birleştirilen bir birim. ”Bunların hepsi genlerin özellikleridir. Modern tanımlar, geni iki kategoriye ayırır: mRNA'lara kopyalanan genler, daha sonra polipeptit zincirlerine ve transkriptleri doğrudan kullanılan genlere çevrilir.

İyi genler veya saç rengi genleri hakkında konuştuğumuzda, aslında bir genin alternatif bir şekli olan o genin bir alelini kastediyoruz. Genler, hücrenin üreteceği ve gerektireceği proteinler için hücreye talimat veren DNA formlarıdır. Pearson, geni “düzenleyici bölgeler, kopyalanan bölgeler ve veya diğer işlevsel dizi bölgeleriyle ilişkili olan bir kalıtım birimine karşılık gelen, yer alabilen bir genomik dizi bölgesi” olarak tanımlar. Genlerin yarısı bir ebeveynden elde edilir. diğer ebeveynden diğer Bu nedenle bir çocuk anneye benzeyebilir, diğeri ise baba gibi görünebilir. DNA ve genleri barındıran kromozomun geçmesi sırasında genler yavrulara geçmektedir. Genler vücudumuzun çalışma şeklini ve ne ürettiğini tanımlar. Bu nedenle, genler göz rengimizi, saç rengimizi, ten rengimizi, görünüşümüzü vb. Etkiler.

Genler, daha sonra DNA'ya benzer ancak deoksiriboz yerine riboz şeker monomerlerine sahip olan RNA'ya kopyalanan DNA'da kodlanır. RNA ayrıca timin yerine urasil içerir. RNA molekülleri daha az kararlıdır ve genellikle tek sarmallıdır. Genler, daire olarak bilinen bir dizi üç-nükleotit sekansında bulunur. Genetik kod, kondons ve amino asitler arasındaki protein çevirisi sırasında yazışmalar türetir. Genetik kod, tüm canlı organizmalar için neredeyse aynıdır. İnsan genomu 20.000'den fazla genden oluşur.

DNA ve genler, bir insan vücudundaki hücrelerin nasıl çalıştığının büyük bir bölümünü oynar ve herhangi bir farklılaşma, insanlarda yaygın olmayan bazı değişikliklerle sonuçlanan hücre mutasyonu veya gen mutasyonu olarak bilinir. Bu mutasyon evrimde önemli bir rol oynar veya bütün türün ölmesine neden olabilir. Mutasyonun hayatta kalması, kişinin çevre ile nasıl etkileşime gireceğine bağlıdır.