Temel Fark: Dor sütununun ayırt edici bir özelliği, temelleri olmadığı gerçeğidir. Kolonun kendisi kısa, sağlam ve ağırdır. Sütun şaftı, genellikle 20 yiv ile, başkası ise basit ve alevlenir. İyonik sütunlar, üç sütun tipinin en uzun ve en ince olduğu kabul edilir. İyonik kolonun ana ayırt edici özelliği üstteki seslerdir. Bunlara genellikle kaydırmalar denir.

Dor sütunu stili, üç sütunun en eski ve en basit şeklidir. Onlar, MÖ 7 ila 5 yüzyıl boyunca ağırlıklı olarak baskındı. Dor düzeni, anakaraya ve batı Yunanistan'a dayanıyordu.

Dor sütununun ayırt edici bir özelliği, temelleri olmadığı gerçeğidir. Kolonun kendisi kısa, sağlam ve ağırdır. Yükseklik, kolon çapının sadece dört ila sekiz katıdır. Sütun şaftı, genellikle 20 yiv ile, başkası ise basit ve alevlenir. Bu sütunlar genellikle oldukça sade ve en az süslüdür.

Entablature üç yatay sicile bölünmüştür. Alt kısım ya düz ya da yatay çizgilerle bölünmüştür. Friz triglifler ve metoplara bölünmüştür. Triglif, oluklarla ayrılmış üç dikey banttan oluşan bir birimdir. Metopes sade veya oymalı kabartmalardır.

İyon düzeni, MÖ 6. yy civarında doğu İyonya, Yunanistan'ın doğusunda oluşmuştur. İyonik sütunlar, üç sütun tipinin en uzun ve en ince olduğu kabul edilir. İyonik kolonun ana ayırt edici özelliği üstteki seslerdir. Bunlara genellikle kaydırmalar denir.

Sütun, büyük bir kaideye sahip ince, oluklu sütunlardan ve başkentte iki zıt oyuktan oluşur. İyonik mil, Dor sütunundaki 20 yerine 24 oluk vardır. Sütun şaftı, tabana göre üstte daha ince olma eğilimindedir. Şaftın yüksekliği genellikle sekiz çaplıdır.

İyonik yapıdaki arşitrav, fasya adı verilen üç kademeli banttan oluşur. Dor'un aksine, İyonik frizde triglif ve metope sahip değildir. Bunun yerine, friz, oyulmuş figürler veya tarihi olayların veya mitlerin kısma oymaları gibi sürekli süslere sahip olabilir.