Kanada geyiği

karibu

bilimsel sınıflandırma

Hayvania - Korda - Mammalya - Artiodactyla - Ruminantia - Cervidae - Cervinae - Cervus

Hayvania - Korda - Mammalya - Artiodactyla - Cervidae - Capreolinae - Rangifer

Türler

Cervus canadensis

Rangifer tarandus

altcins

Çok sayıda alt tür - altı Kuzey Amerika'dan ve dört Asya'dan

Genel olarak yaygın ve sayısız olsa da, alt türlerinin bazıları nadirdir ve en azından biri nesli tükenmiştir. Ren geyiği coğrafi bölgelere bağlı olarak değişkenlik gösteren çeşitli alt türlere sahiptir. Ancak, Tundra ren geyiği (altı alt tür) ve Woodland ren geyiği (üç alt tür) olarak bilinen ekosisteme bağlı olarak iki ana ren geyiği türü vardır.

Alternatif İsimler

Avrupa'da Wapiti; Avrasya'da elk, Alces alces, yani Moose anlamına gelir. Asya alt türlerine bazen maral denir.

Avrupa'da Ren Geyiği

Koruma Durumu

En Küçük Endişe

En Küçük Endişe

Yetişme ortamı

Orman ve orman kenarı

Arktik ve Subarctik bölgeler

İçinde bulunan

Öncelikle batı Kuzey Amerika ve doğu Asya'da. Arjantin, Avustralya ve Yeni Zelanda'da tanıtıldı.

Kuzey Amerika, Avrupa, Asya ve Grönland'ın kuzey bölgeleri.

Diyet

Otlar, bitkiler, yapraklar ve ağaç kabuğu. Yaz boyunca geyikler sürekli olarak yemek yiyerek günlük 4 ila 7 kilogram (8, 8 ila 15 lb) tüketiyorlar.

Genellikle kışın liken yer, özellikle de ren geyiği yosunu. Ancak, aynı zamanda söğüt ve huş ağacı yapraklarının yanı sıra saz ve otları da yerler. Bazı durumlarda, aynı zamanda, ıvır zıvır, kutup külü ve kuş yumurtaları ile besleneceklerini önerecek bazı kanıtlar var.

Özellikleri

Popülasyonlar, boynuz şekli ve büyüklüğü, vücut büyüklüğü, renklenme ve çiftleşme davranışına göre değişir. Avrasya alt-türlerinin DNA araştırmaları, boynuzlardaki, yele ve kabarık yama geliştirmedeki varyasyonun “iklimsel yaşam tarzı faktörlerine” dayandığını ortaya koydu. Kuzey Amerika'da erkeklere boğa, dişilere inek denir. Asya'da, sırasıyla geyik ve hind, bazen kullanılır. Elks, sığırlara benzer dört odacıklı bir mideye sahiptir.

Ren geyiği renk ve boyut bakımından önemli ölçüde değişir. Ren geyiğinin ultraviyole ışığı görebilen tek memeli olduğu düşünülmektedir. Geyik gibi, ren geyiği burun delikleri içindeki yüzey alanını önemli ölçüde artıran burun türbinli kemikleri içeren özel burunlara sahiptir. Gelen soğuk hava, ciğerlere girmeden önce hayvanın vücut ısısı ile ısıtılır ve su, süresi dolmuş havadan yoğunlaştırılır ve geyiklerin nefesi tükenmeden önce yakalanır. Daha sonra kuru gelen havayı nemlendirmek için kullanılır ve muhtemelen mukoza zarlarından kana emilir. Ren geyiği dört odacıklı bir mideye sahiptir.

Kürk

Saç boyalarında kırmızımsı bir renk tonunun yanı sıra büyük, açık renkli yamalar ve daha küçük kuyruklara sahip olun. Düşme sırasında, geyik kış aylarında onları izole etmelerine yardımcı olan daha kalın bir saç kat geliştirir. Yaz başlarında, yoğun kışlık ceket dökülmüştür.

Kürkün rengi hem bireysel olarak hem de mevsime ve alt türlere bağlı olarak önemli ölçüde değişir. Genellikle nispeten küçük olan Kuzey popülasyonları daha beyazken, tipik olarak nispeten büyük olan güney popülasyonları daha karanlıktır. Kat iki kat kürk içerir: yoğun, yünlü astar ve içi boş, hava dolu tüylerden oluşan uzun tüylü palto.

Antlers

Sadece erkeklerin boynuzları vardır. Bir boğa (erkek) geyik boynuzu, başının 4 metre (1, 2 metre) uzağına ulaşabilir, böylece hayvan 9 metre (2, 7 metre) yükseklikte kuleler. Bull Elk her Mart ayında boynuzlarını kaybeder, Mayıs ayında tekrar büyür.

Her iki cinsiyet de boynuzları büyütür, ancak erkeklerde genellikle daha büyüktür. Bununla birlikte, kadınların tamamen boynuz almadığı birkaç popülasyon vardır. İskandinavya popülasyonlarında, yaşlı erkeklerin boynuzları Aralık ayında düşer, genç erkekler ilkbaharda düşer ve dişiler yaz aylarında düşer. En büyük yarışlarda, büyük erkeklerin boynuzları genişlikte 100 cm (39 inç) ve ışın uzunluğunda 135 cm (53 inç) olabilir. Canlı geyik türleri arasında vücut büyüklüğüne göre en büyük geyik boynuzu vardır.

toynakları

Develerin, keçilerin ve sığırlarınkilere benzer şekilde her bir ayak üzerinde eşit miktarda parmak bulunur.

Ren geyiği toynakları mevsime uyum sağlar: yaz aylarında, tundranın yumuşak ve nemli olduğu yerlerde, ayak tabanları süngerimsi hale gelir ve ekstra çekiş sağlar. Kışın, pedler büzülür ve sıkılır, buzu kesen ve karı kaymasını engellemek için toynağın kenarını açığa çıkarır. Bu aynı zamanda karda, ren geyiği yosunu olarak bilinen bir liken türü olan en sevdikleri yiyeceğe kazmalarını sağlar.

Ortalama yaşam süresi

Vahşi ortamda 8 ila 12 yıl, esaret altında 20 yıl veya daha fazla.

Vahşi 15 yıl

Boyut

Omuzda yükseklik, 4 ila 5 ft (1, 2 ila 1, 5 m)

Omuzda 4 ila 5 ft (1, 2 ila 1, 5 m)

Ağırlık

325 - 1, 100 lbs (147 - 499 kg)

240 ila 700 lbs (109 ila 318 kg)

Grup ismi

Çete

sürü

davranış

Yetişkin elk genellikle yılın çoğu için tek cinsiyet gruplarında kalır. Rutin olarak bilinen çiftleşme döneminde, olgun boğalar ineklerin dikkatini çekmek için yarışır ve dişilerini haremlerinde savunmaya çalışırlar. Ritüelleştirilmiş çiftleşme davranışları, duruş, boynuz güreşi (fikir tartışması) ve bugling'i diğer erkeklere üstünlük kazandıran ve kadınları çeken yüksek sesli bir dizi seslendirmeyi içerir. Boğalar ayrıca, içinde idrara çıktıkları ve vücutlarını yuvarladıkları toprağı kazarlar. İdrar saçlarına batırır ve onlara inekleri çeken belirgin bir koku verir.

Çiftleşme eylül ayının sonundan kasım ayının başlarına kadar gerçekleşir. Erkekler kadınlara erişim için savaşır. İki erkek birbirlerinin boynuzlarını birbirine kilitler ve birbirlerini uzaklaştırmaya çalışırlar. En baskın olan erkekler, eşleştirmek için 15-20 kadar kadın toplayabilir. Bu süre zarfında bir erkek yemek yemeyi bırakacak ve vücut rezervlerinin çoğunu kaybedecektir.

üreme

Dişi geyik, sadece bir veya iki gün kısa östrus döngüsüne sahiptir ve eşleşmeler genellikle bir düzine veya daha fazla denemeyi içerir. Dişiler bir seferde bir ve çok nadiren iki yavru üretebilir. Gebelik süresi 240 ila 262 gündür ve yavrular 15 ila 16 kilogramdır (33 ila 35 lb). Buzağı, birçok geyik türünde olduğu gibi lekeli olarak doğar ve yaz sonunda lekelerini kaybederler.

Ren geyiği mevsimlik yetiştiricilerdir. Üreme mevsimi veya rut normalde 3 ila 4 hafta süren Eylül ayının başlarında başlar. Gebelik süresi yaklaşık 7 aydır (210 - 220 gün). Buzağılar, Mayıs veya Haziran aylarında doğabilir. 45 gün sonra buzağılar otlayıp yem yapabilir, ancak bir sonraki sonbahara kadar emmeye devam eder ve annelerinden bağımsız hale gelirler.

Göç

Pek çok geyik türü için olduğu gibi, özellikle dağlık bölgelerdeki geyikler, ilkbaharda, geri çekilen karların ardından ve sonbahardaki ters yönden daha yüksek irtifa alanlarına göç eder. Av baskısı ayrıca göçü ve hareketleri de etkiler.

Kuzey Amerika'daki bazı karibu popülasyonları, karasal herhangi bir memelinin en uzak ucuna göç ederek yılda 5.000 km'ye (3.100 mil) kadar seyahat eder ve 1.000.000 km2'yi (390.000 metrekare) kaplar. Normalde, göç sırasında günde yaklaşık 19–55 km (12–34 mi) yolculuk yapan caribou, 60-80 km / sa (37-50 mph) hızlarında koşabilir.

Ticari kullanımlar

Elk, avcılık, et üretimi ve kadife toplanması için esaret altında tutulur. Elk genellikle et üretimi için büyük çapta hasat edilmez. Boynuz kadife Doğu Asya tıbbında kullanılır. Elk postları, binlerce yıldır çadır örtüsü, battaniyeler, giysiler ve ayakkabılar için kullanılıyor. Modern kullanımlar daha dekoratif, ancak geyik derisi ayakkabılar, eldivenler ve kemerler nadir değildir.

Yabani ren geyiği avcılığı ve yarı evcil ren geyiği (et, deriler, geyik boynuzu, süt ve ulaşım için) sürüleri birçok Kuzey Kutbu ve Subarktik halkı için önemlidir.

Kültürel

Elk, birçok halkın kültürel tarihinde önemli bir rol oynamıştır. Elk'in piktogramları ve petroglifleri binlerce yıl önce uçurumlara oyulmuştur. Elk, Lakota toplumunda manevi bir rol oynadı.

Ren geyiği, Noel Baba'nın kızağının uçan ren geyiği ile çekildiği mit nedeniyle bilinir.