Temel Fark: Özcülük, herhangi bir özelliğin kim olduğunu veya ne olduğunu tanımlayan bir dizi katı nitelik ile geldiğini belirtir. Teori, bu dünyadaki her nesnenin, organizmanın veya herhangi bir şeyin belirli bir talimatlar dizisi ve ardında temel bir gerçekliğe sahip olduğunu belirtir. Relativizm zıt çizgilerde ilerler. Bu konsepte göre, sadece göreceli değerler mutlak gerçekler yoktur. Gerçek inançlara ve sosyal normlara bağlı olarak değişir. Görecelilik, her şeyin algı ve düşünceye bağlı olarak değişime maruz kaldığını belirtir.

Özcülük ve görelilik, inançtaki iki kavramdır. Bu kavramlar, olayların nasıl olacağını ve ne olduklarını belirler. Bu kavramların her ikisi de birbirinden farklıdır ve şeylere bakmanın iki farklı yolunu ifade eder. Özcülük, her varlığın bugünkü haline getiren bir öze sahip olduğu inancıdır. Görecelik, mutlak gerçeklerin olmadığını; Her şey algı ve dikkate farklıdır. Terimler popüler olarak bilim ve etikte kullanılır. Bu terimler neyin doğru neyin yanlış olduğunu sınıflandırmak için kullanılır.

Özcülük, herhangi bir özel işletmenin, kim olduğunu ya da onun ne olduğunu tanımlayan bir dizi katı nitelikle geldiğini belirtir. Örneğin: Bir köpek nasıl davranacağını, nasıl davranacağını, nasıl göründüğünü vb. Belirleyen bir dizi özelliğe sahip olacaktır. Teori Platon ve Aristoteles'in eserlerinde bulunabilir ve Platonik İdealizm olarak bilinir. Teori, bu dünyadaki her nesnenin, organizmanın veya herhangi bir şeyin belirli bir talimatlar dizisi ve ardında temel bir gerçekliğe sahip olduğunu belirtir. Ne olduklarını ve onları neyin oluşturduğunu belirleyen bir özleri vardır. Platonik İdealizme göre, bir şeyin / varlığın özü kalıcı, değiştirilemez ve ebedidir.

Terim, etikle uğraşırken popüler olarak kullanılır ve Etik Özcülük olarak bilinir. Bu teoriye göre, her şey zaten doğru ve yanlış olarak bölünmüş, ahlaki açıdan doğru ve ahlaki açıdan yanlış olan şey var. Ancak, her toplum veya kültür neyin doğru neyin yanlış olduğuna inanmayı ve değiştirmeyi seçer. Örneğin: Etik Özcülüğe göre, insan fedakarlığı ahlaki olarak yanlış; Oysa eski medeniyetler sırasında bir insanı feda etmenin ahlaki açıdan kabul edilebilir olduğu kabul edildi. Bu kavram, medeniyetin başka türlü kabul etmeyi seçmesine rağmen, insan fedakarlığının ahlaki olarak yanlış olduğunu belirtir.

Relativizm zıt çizgilerde ilerler. Bu konsepte göre, sadece göreceli değerler mutlak gerçekler yoktur. Gerçek inançlara ve sosyal normlara bağlı olarak değişir. Görecelilik, her şeyin algı ve düşünceye bağlı olarak değişime maruz kaldığını belirtir. İki popüler görelilik türü vardır: Antropolojik ve felsefi görelilik. Antropolojik görelilikte araştırma, farklı toplumların farklı kültür ve inançlarını incelerken özneldir ve kendi görüşlerine bağlı olarak taraflı değildir. Felsefi görelilikte, veriler onu kimin çalıştığına ve görüşlerinin ne olduğuna bağlı olarak yorumlanır. Farklı çalışma alanlarında var olan ve kullanılan çeşitli görelilik türleri vardır.

Benzer şekilde, terim Etik ile uğraşırken de kullanılır. Etik Göreleciliğe göre, tüm kararlar siyah beyaz olarak sınıflandırılamaz; Çok fazla gri alana sahip. Bu teori, eylemlerin ahlakının, şu anda yapan kültüre bağlı olduğunu belirtir. Ahlak, kültür inancına bağlı olarak değişir. Yukarıdaki aynı örneği kullanarak; Eski medeniyet, insanları feda etmenin ahlaki olarak doğru olduğuna inanıyorsa, ahlaki olarak doğru olmuştur. Bununla birlikte, günümüzde insan fedakarlığının ahlaki olarak yanlış olduğu kabul edilirse; o zaman ahlaki olarak yanlış.