Önemli Fark: Evrensel Seri Veri Yolu (USB) flash sürücüsü, taşınabilir bir tür flash bellek aygıtıdır. Bir baskılı devre, bir flaş çipi ve bir USB konektörü içerir. Bu bileşenler sert plastik, metal veya kauçuk bir kasanın içinde korunmaktadır. Harici bir sabit sürücü veya taşınabilir bir sabit sürücü, taşınabilir olması dışında, dahili sabit sürücü ile aynı şekilde çalışır. Sabit disk, geçici olmayan rasgele erişimli, manyetik veri depolama aygıtıdır.

Bugünün bilgisayar çağında, hemen hemen her şey bir bilgisayarda yapılır. Sürekli artan miktarda veri elde edilebiliyorsa, sürekli ek bir hafızaya ihtiyaç duyulur. Bu gibi durumlarda, sabit sürücüler veya flash sürücüler kullanılarak bellek genişletilebilir veya taşınabilir. Sabit sürücüler iki türde mevcut olsa da, dahili (bilgisayarınızda depolanan) veya harici (taşınabilir sabit sürücü biçimi), bu makalede harici sabit sürücüyü ele alacağız.

Evrensel Seri Veri Yolu (USB) flash sürücüsü, taşınabilir bir tür flash bellek aygıtıdır. Bir baskılı devre, bir flaş çipi ve bir USB konektörü içerir. Bu bileşenler sert plastik, metal veya kauçuk bir kasanın içinde korunmaktadır. Flash sürücüler 1999'da İsrailli şirket M-Systems tarafından icat edildi, ancak patentlerinde bellek ünitesi ve USB konektörü arasında kablo bulunan bir ürün açıklandı. IBM ayrıca, tasarımı bugün sahip olduğumuz flash sürücülere daha çok benzeyen 1999'da bir patent başvurusunda bulundu. USB flash sürücüler eski disketlere benzer, bu da verileri flash bellekte saklar. Flash sürücülerin temel amacı uzun süreli depolama için değil, kısa süreli depolama ve veri aktarımıdır. Eski disketlere ve CD-ROM'lara kıyasla Flash sürücüler daha hızlı ve daha fazla depolama kapasitesine sahip. Ayrıca kırılgan hareketli parçaları olmadığından daha dayanıklı ve güvenilirdirler.

Önceden, flash sürücüler yalnızca 2GB'a kadar veri tutabiliyorlardı, ancak son teknolojik gelişmeler ile bugünlerde flash sürücüler 256GB'a kadar kaldırabiliyordu ve 2 TB'a kadar olan sürücüler geliştiriliyor. Flash sürücüler, dosyaları aktarmak için minimum güç kullanır ve 30 g'den daha az ağırlığa sahiptir. Flash sürücünün bir dezavantajı, sınırlı bir yazma / silme döngüsüne sahip olmasıdır, bundan sonra cihazın değiştirilmesi gerekir. Ayrıca devre yongası USB konektörüne lehimlenmiştir ve lehim koparsa, cihazı işe yaramaz hale getirir. Bu günlerde flash sürücüler çip türüne ve 10 yıllık bir raf saklama süresine bağlı olarak 100.000 yazma / silme döngüsüne izin veriyor. Fiyat açısından, GB başına veri harici sabit disklere göre daha pahalıdır. USB flash sürücüler, dijital müzik çalarlar, Xbox 360, PlayStation 3, DVD'ler ve yakında çıkacak akıllı telefonlar gibi diğer sistemler de dahil olmak üzere hemen hemen her bilgisayarla uyumludur. Flash sürücüler ayrıca çılgın ve çılgın tasarımlarda da mevcut, çörek şekillerinde veya çizgi film karakterlerinde.

Harici bir sabit sürücü veya taşınabilir bir sabit sürücü, taşınabilir olması dışında, dahili sabit sürücü ile aynı şekilde çalışır. Sabit disk, geçici olmayan rasgele erişimli, manyetik veri depolama aygıtıdır. 1956'da IBM tarafından tanıtıldı ve bilgisayarlarda en sık kullanılan depolama aygıtı oldu. Bir sabit disk sürücüsü, manyetik malzeme ile kaplanmış bir veya daha fazla sert, hızlı dönen disk içerir. Manyetik kafalar, manyetik banttaki verileri okumak / yazmak için kullanılan hareketli bir aktüatöre yerleştirilir. Okuma / yazma kafaları, kafalar ve disk yüzeyi arasında sadece küçük boşluklar bulunan kapalı disk ünitesi içindeki ince bir hava tabakasında desteklenir.

Sabit disk, aynı zamanda manyetik bir bantta veri kaydeden eski kaset bantlarına benzer, ancak bunlar çok daha yüksek bir depolama kapasitesine sahiptir ve önemli bir dosyayı bulmak için tüm bandın okunmasını gerektirmez. Modern sürücüler, manyetik olmayan element rutenyumun 3 atomlu bir katmanıyla ayrılan iki paralel manyetik katmanla kaplanmış plakalara (diskler) sahiptir ve iki katman, veri kaybını termal etkilere karşı korumak için ters yönde mıknatıslanır. .

Harici sabit disk sürücüleri 2 terabayta kadar verilerle kullanılabilir; ancak, sistem kullanımı ve raporlama nedeniyle, belirtilen depolama alanlarının tümü kullanıcı depolaması için mevcut değildir. Bu sabit sürücüler ayrıca USB kabloları kullanılarak da bağlanır ve tak ve çalıştır aygıtlardır. Genellikle 2, 5 inç ila 3, 5 inç boyutunda mevcuttur ve 160 GB, 250 GB, 320 GB, 500 GB, 640 GB, 750 GB, 1 TB ve 2 TB'a kadar depolama kapasitesine sahiptir. Harici sabit sürücüler önceden monte edilmiş olarak gelebilir veya bir sabit sürücüyü USB veya benzeri bir arabirim ile birleştirerek monte edilebilir.

Sabit diskler, USB flash sürücülere kıyasla daha güvenli bir seçenek olarak kabul edilir, çünkü virüslere daha az duyarlılar ve güvenlik duvarları ile kullanılabilirler. Verileri daha güvenli tutmak için biyometrik güvenlik özellikleriyle de birleştirilebilirler. Ayrıca USB flash sürücülere kıyasla daha ucuz. Sabit sürücülerin dezavantajları, verilerin şok veya titreşimler veya manyetik dalgalar kullanılarak kolayca silinebildiğini ve yüksek irtifalarda çalıştırılmasının zor olduğunu içerir. Bir sabit sürücünün bileşenleri de değiştirilmek üzere flash sürücüye kıyasla daha pahalıdır.