Anahtar Fark: Sis, zemine yakın görünen veya zemine temas eden bir buluttur. Sis, zemine yakın görünen ince bir sistir. Çiy, havadaki su buharlarının yoğunlaşmasıyla soğuk yüzeylerde oluşan su damlalarının birikmesidir.

Sis, sis ve çiy birbiriyle ilişkili gibi görünmekte ve birileri tanımlamaya çalıştığında sık sık karışıklık yaratmaktadır. Sis ve sis arasında küçük bir fark var. Çiy temelde oluşumuyla ilgili fenomende farklılık gösterir. Bu makale, aralarındaki farkları bulmanıza yardımcı olabilir.

Sis, atmosferde veya Dünya yüzeyinin yakınında asılı kalan kalın bir buluttur. Sis nedeniyle görünürlük büyük ölçüde etkilenir ve kısıtlı ve gizlenmiş kalır.

Sis tanımlamak için, bulut terimi ile ilgili bilgi sahibi olmak gerekir. Bulut, Dünya atmosferinde oluşan küçük su damlacıklarının veya buz kristallerinin gözle görülür bir birikimidir. Bulutları görmüş olabilirsiniz; boyut, şekil ve renge göre değişir. Bulutun beyaz görünümü, yapısındaki su damlacıklarının sıkı bir şekilde dizilmiş olmasından kaynaklanmaktadır.

Hava, su buharı ile dolduğunda bulutları oluşturur. Böylece sis, Dünya'nın yüzeyine dokunan bir bulut olarak adlandırılabilir. Su buharı veya gazı görünmez, ancak içinde su damlacıklarının bulunması nedeniyle sis görülebilir.

Sis, sisle aynıdır; sisten sadece daha az yoğundur. Sis, sisten daha kalın ve yoğun olma eğilimindedir. Böylece, her ikisi de Dünya'ya dokunan bulutlar olarak tanımlanabilir. Aralarındaki tek fark yoğunlukla ilgilidir. Sisten daha ince bir sis pus olarak bilinir. Sis, küçük sıvı damlacıklarının kükürt ve azot oksitleri gibi gaz yabancı maddelerle birleşmesi durumunda da asidik olabilir.

Sis genellikle iki yoldan biriyle oluşur:

• Soğutma yoluyla - Bu işlemde, hava doyma noktasına kadar soğutulur (çiğlenme noktası).
• Buharlaşma yoluyla - Bu işlemde, su buharı buharlaşma yoluyla hava ile karıştırılır ve böylece hava doygun hale gelinceye kadar çiy noktasını yükseltir.

Çiy, küçük damlalar şeklinde görünen ve nispeten soğuk bir yüzeyde bulunan yoğunlaştırılmış nemdir. Radyasyon, Dünya yüzeyine yakın nesnelerin daha hızlı soğutulmasından sorumludur. Bu nedenle, zemin nesneleri çevre havasına kıyasla daha soğuk hale gelir. Bu hava daha soğuk bir yüzeye temas ettiğinde, iletim işlemiyle soğur. Aynı süreçte su buharı tutma kabiliyetini yitirir.

Bu soğutulmuş hava, minik yoğunlaştırılmış su buharı damlacıkları oluşturur. Genellikle otların dallarında, yapraklarında ve bıçaklarında bulunurlar. Bitkilere nem sağlamak için büyük bir kaynaktır. Çiy, genellikle sabahın erken saatlerinde veya akşamları görülür. Sıcaklık daha da soğursa, çiy donar ve don olarak bilinen buz haline gelir. Öte yandan, sis ve sis genellikle geceleri oluşur, çünkü hava nemi tutmak için fazla soğuk olur.

Sis, görüşü bir kilometreden daha az veya yarım milin biraz üstünde bir seviyeye düşürür. Sis, görünürlüğü bu dereceye kadar azaltmadığı için sisten kolayca ayırt edilebilir. Sis ve sis havada kalırken, su buharı şeklinde çiy, nesnelerin yüzeyinde yoğunlaşır. Vadi sisi, yükseliş sisi, vs. gibi oluşum koşullarına bağlı olarak çok sayıda sis türü vardır.