Önemli fark : Prosedürel programlamada, programlar işlevlerle yürütülür ve programların verilerine kolayca erişilebilir ve değiştirilebilir; nesne yönelimli programlamada her program, kolayca erişilemeyen ve değiştirilemeyen nesneler denilen varlıklardan oluşur.
Bir prosedür veya işlev, birbiri ardına yürütülen bir dizi özel talimattır. Verilere bir dizi işlem uygulanmaktadır. Veriler prosedürden oldukça ayrıdır ve fonksiyonları ve değiştirilen verileri takip etmek için farklı programlar oluşturulmuştur. OOP ve POP bu iki programdır ve bu makale bu ikisi arasında farklılık göstermektedir.
OOP terimi 'Nesneye Yönelik Programlama' anlamına gelmektedir. Veri alanlarına sahip nesneleri temsil eder. Veri alanları temel olarak nesneyi tanımlayan niteliklerdir. Nesnelerle ilişkili prosedürler yöntem olarak bilinir. OOP, verileri programın geri kalanının doğrudan erişemeyeceği bir yere yerleştirir. Yöntemler, bu verilerin değerlendirilmesinin tek yoludur. Genellikle sınıf örnekleri olan nesneler, uygulamaları ve bilgisayar programlarını tasarlamak için birbirleriyle etkileşimde bulunmak için kullanılır. Java bir çeşit nesne yönelimli programlama dilidir.
POP terimi 'İşlem Yönelimli Programlama' anlamına gelmektedir. Yapısal programlamadan türetilmiştir. Prosedürler basitçe gerçekleştirilecek bir dizi hesaplama adımını içerir. Uygulamayı bir dizi talimatla yönlendiren adım adım bir program oluşturur. Her komut sırayla gerçekleştirilir. Bir bilgisayara her adımda ne yapılması gerektiğini ve birinci koddan ikinci koda nasıl uygulanacağını söyleyen talimatlar listesidir. Program, fonksiyon denilen küçük parçalara ayrılmıştır. C ve C ++ iki çeşit prosedürel programlama dilidir.
OOP ve POP arasındaki karşılaştırma:
OOP | POP | |
Kısaltmalar | 'Nesneye Yönelik Programlama' anlamına gelir. | 'İşlem Yönelimli Programlama' anlamına gelir. |
Programlar | Ana program soruna bağlı olarak küçük nesnelere ayrılmıştır. | Ana program, fonksiyonlara bağlı olarak küçük parçalara ayrılmıştır. |
bağlayıcı | Nesnelerin işlevleri, geçen mesaj kullanılarak diğer nesnelere bağlanır. | Programın farklı kısımları, işletim sistemi kullanılarak ve geçen parametrelerle birbirine bağlanır. |
Veri | Her bir nesnenin verileri ve işlevleri, tek bir birim gibi hareket eder. | Her fonksiyon farklı veri içerir. |
Önem | Veriler programdaki işlevlerden daha fazla önem kazanıyor. | İşlevler veya algoritmalar programdaki verilerden daha fazla önem kazanıyor. |
Veri kontrolü | Her nesne kendi verilerini kontrol eder. | İşlevlerin çoğu genel verileri kullanır. |
Aktar | Veriler muhtemelen bir nesneden diğerine aktarılmaz. | Aynı veriler bir işlevden diğerine aktarılabilir. |
Veri gizleme | Veri gizleme mümkündür, bu, işleve yasa dışı erişimini engeller. | Veri gizleme için mükemmel bir yol yoktur. |
İletişim | Bir nesne geçen iletiyi kullanarak diğeriyle bağlantı kurar. | İşlevler, normal kurallar olarak koruyarak diğer işlevlerle iletişim kurar. |
İlave | Gerekirse programa daha fazla veri veya fonksiyon eklenebilir. Bu amaçla, tam programın değiştirilmesine gerek yoktur. | Gerekirse programa daha fazla veri veya işlev eklenemez. Bu amaçla, programın tamamı değişmeli. |
izin | İleti iletme, bir nesnenin üyesine başka bir nesneden erişme iznini sağlar. | Programa yeni veri eklemek için kullanıcı, işlevin izin verdiğinden emin olmalıdır. |
süreç | Program tasarımı için aşağıdan yukarıya doğru bir süreç izlenir. | Program tasarımı için yukarıdan aşağıya süreç takip edilir. |
fazla yükleme | Aşırı yükleme, Fonksiyon Aşırı Yükleme ve Operatör Aşırı Yükleme şeklinde mümkündür. | Aşırı yükleme mümkün değildir. |
Erişim | Genel, özel ve korumalı erişim tanımlayıcıları kullanılır. | Erişim belirticisi kullanılmıyor. |
Örnekler | C ++, Java. | Pascal, Fortran |
