Temel Fark: POP ve IMAP, e-postaları okumak için en sık kullanılan Internet standardı protokolleridir. IMAP, güç ve Esneklik açısından POP'dan daha üstündür. Ancak, POP'dan daha fazla kaynak tüketir. POP'un aksine, IMAP çevrimdışı kullanım için uygun değildir.

POP (Postane Protokolü), e-postaları okumak için bir İnternet Protokolü standardıdır. 1984 yılında SMTP sunucularındaki posta kutularındaki e-postaları okumak veya almak için basit bir yöntem olarak geliştirilmiştir. Yerel olarak kullanılmak üzere tasarlanmıştır. Çeşitli versiyonlar tanıtılarak değiştirildi. 1985 yılında POP 2, POP 1'in bir uzantısı olarak tanıtıldı. Zengin bir emir ve cevap seti içeriyordu. 1988'de POP'un 3. versiyonu tanıtıldı. Çevrimdışı istemcilere e-postalara erişmeleri ve erişmeleri için hizmet vermek üzere tasarlanmıştır. POP 3, kullanıcı kimlik doğrulaması ve posta kutusu manipülasyonuyla ilgili özellikler sunar. POP 3, standart POP sürümü olarak kabul edilebilir. Komut satırı tabanlı bir protokoldür; bu, tüm işlemlerin metin komutları oluşturup ardından sunucuya gönderilmesi anlamına gelir. RFC-1939 tarafından tanımlanmıştır.

POP3 sunucusu 110 numaralı bağlantı noktasını dinler. Bu protokol İnternet Servis Sağlayıcıları tarafından popülerdir ve uygulaması kolay ve ucuzdur. Tüm e-posta mesajları sunucudan yerel bilgisayara indirilir. Ayrıca e-postaların kopyalarını sunucuda bırakma seçeneği de seçilebilir. Mesajlar indirildikten sonra, postaları okumak için bağlantı kesilmesi gerekmez.

IMAP, İnternet İleti Erişim Protokolü anlamına gelir. IMAP aslen 1986 yılında Stanford Üniversitesi'nde geliştirildi. IMAP ve POP birçok yönden benzer. Ancak, IMAP, POP’dan daha fazla özellik sunar. Bir e-posta istemcisi, e-postaları sunucudan indirmek için IMAP kullanabilir. Genel olarak, 143 numaralı bağlantı noktasını kullanır. IMAP'ın olumsuz tarafı, daha fazla kaynak gerektirmesidir (sunucuda daha fazla disk alanı ve daha fazla CPU kaynağı). Seçici mesaj indirme ve silme, başlıkların indirilmesi, çoklu posta kutuları ve daha pek çok şey için kolaylık sağlar. RFC-3501 tarafından tanımlanmıştır.

Bu bir müşteri / sunucu protokolüdür. Alınan e-postalar İnternet sunucusu tarafından saklanır. Modem gibi yavaş bir bağlantıda bile çalışabilir. Okumak istediği e-posta sunucudan indiriliyor. Hem POP hem de IMAP protokolleri, Mail Access Agent ve Mail User Agent arasına yerleştirilir.

POP ve IMAP Protokolü arasındaki karşılaştırma:

	POP Protokolü	IMAP Protokolü
Tanım	POP (Postane Protokolü), e-postaları okumak için bir İnternet Protokolü standardıdır. 1984 yılında SMTP sunucularındaki posta kutularındaki e-postaları okumak veya almak için basit bir yöntem olarak geliştirilmiştir. Yerel olarak kullanılmak üzere tasarlanmıştır.	IMAP, İnternet İleti Erişim Protokolü anlamına gelir. IMAP aslen 1986 yılında Stanford Üniversitesi'nde geliştirildi. Bu bir müşteri / sunucu protokolüdür. Alınan e-postalar İnternet sunucusu tarafından saklanır. Modem gibi yavaş bir bağlantıda bile çalışabilir.
Tam form	Postane Protokolü	İnternet İleti Erişim Protokolü.
Varsayılan ayarları	Tüm mesajları e-posta sunucusundan kullanıcının bilgisayarına indirir.	Kullanıcıya tüm mesajları sunucuda tutma imkanı sağlar.
Mesajlarda gerçekleştirilen işlemler	Birinin bilgisayarında yapıldı.	Doğrudan sunucuda gerçekleştirildi.
E-postalara erişim	E-postalar indirildikten sonra, yalnızca aynı bilgisayarı kullanarak erişilebilir.	İnternete bağlı herhangi bir bilgisayardan.