Temel Fark: İroni, gerçek anlam anlamıyla çelişen ya da gizleyen kelimeleri kullanan bir konuşma şeklidir. Alaycılık, alaycıyı alay etmek ya da iletmek için alaycı ya da ironik bir açıklama olarak adlandırılabilir. Hiciv, bir fikri, kurumu, iddiaları, toplumu vb. Ortaya çıkarmak veya eleştirmek için mizah, ironi, alaycılık veya abartı kullanmaktır.

- Durumsal İroni - bir durumun sonucunun olması beklenenin tam tersi olduğunda ortaya çıkar. Örnek - Gelir vergisi bölümünde çalışan ancak zamanında gelir vergisi doldurmadığı için uyarı alan bir adam.
- Kozmik İroni - bu bir tür talihsizlikle ilgilidir. Örneğin - kumar oynayan bir kişi çok para kazanır ve ayrılmadan hemen önce son maçtaki her şeyini kaybeder.
- Dramatik İroni - seyirci karakterin hiçbir fikri olmayan bir şey bildiği zaman ortaya çıkar. Örneğin - Romeo ve Shakespeare'in Juliet'inde, Romeo, Juliet'in öldüğünü düşünür ve kendini öldürür. Daha sonra Juliet uyanır ve Romeo'nun öldüğünü bulduktan sonra kendini öldürür.
- Sözlü İroni - ifade ile gerçek niyet arasındaki eşitsizliği gösterir. - Alaycılık sözel bir ironi örneğidir.

Alaycılık genellikle bir sözlü ironi biçimi olarak kabul edilir, ancak birkaç bağlamda farklı olma eğilimindedir. Bir ironi, ironiyi belirten kişiyi içerebilir veya içermeyebilir. Öte yandan alaycılıkta alaycı kişi kendisini durumdan dışlar ve genellikle alaycılığın konusu veya hedefi başka bir bireydir.

Literatürde temel olarak iki tür hiciv vardır. Horatian hiciv zeki ve esprili. Genellikle başkalarıyla alay etmeyi amaçlar. Juvenal hiciv öfke ve küstahlık sergiler. Bazı değişimleri teşvik etmeyi amaçlar. Daha önce, hiciv, alaycı ve ironi ile ilişkili olduğu söylenebilir.
Hiciv, Sarcasm ve İroni arasındaki karşılaştırma:
hiciv | iğneleme | alay | |
Tanım | Yazarın veya anlatıcının saçma olduğunu düşündüğü bir şeyi açığa vurmak ya da eleştirmek için ironi, alay, zekâ, alay, mizah, abartı veya alaydan yararlanan bir edebi formdur. | Alaycılık, alay etmek veya alay etmek için esprili veya keskin bir dil kullanılmasıdır. Aynı zamanda bir kostik alay hareketi ile ilişkilendirildiği için bir ironi olarak da ifade edilebilir. | İroni, gerçek anlamıyla çelişen kelimeleri kullanan bir konuşma figürüdür. Yazılı, sözlü ve hatta durumsal türlerden herhangi birini alabilen etkili bir dil aracı olarak kullanılır. |
Örnekler | William Golding'in Sineklerin Efendisi'nde, Juvenalian hiciv toplumsal yapı, güç ve medeniyetle alay etmek için kullanılır. |
Oh güzel olanı! Ah aferin!
Yok hayır?! Gerçekten mi? Hızlısın / zekisin! |
|
Bazı tipler | Horatiyen hiciv, Juvenal | Kendinden mahrum, kuluçka, kibar, iğrenç, manik, öfke vb. | Sözel, dramatik, durumsal, kozmik vb. |
Menşei | Latince satira kelimesinden 'medley' anlamına geliyor. | Fransızcadan sarcasme kelimesine, ya da geç Latince'ye, "gözyaşı eti" anlamına gelen Yunanca sarkazein'den. | Latince kelimesinden eirein 'konuşmak' anlamına geliyor. |