Anahtar Fark: Pıhtılaşma, kürek çekme anlamına gelir; temel olarak, çökelemeyen parçacıkların dengesizleşmesinin gerçekleştiği kimyasal bir işlemi ifade eder. Bu parçacıklar bir pıhtılaştırıcı yardımıyla topaklar oluşturur. Öte yandan, topaklanma, topakları oluşturmak anlamına gelir. Pıhtılaşmış öbeklerin veya topakların bir bulut ve daha sonra bir çökelti halinde kütleler oluşturmak üzere bir araya getirildiği fiziksel veya mekanik bir işlem olarak tanımlanabilir.

Pıhtılaşmada, parçacıkları temas ettikten sonra ayırmaktan sorumlu kuvvetler azaltılır. Topaklanma, kökleşmiş kolloidal parçacıkları bir araya getirir ve büyük topaklar oluşturur. Bu tekniklerin her ikisi de suyun arıtımında kullanılmaktadır. Böylece pıhtılaşma ve topaklanma işlemini su arıtma tekniklerinden elde edilen örnekler yardımıyla anlayabiliriz.

Su, çökelemeyen organik madde, kil partikülleri, bakteri, plankton, çürümüş bitki materyali küçük partikülleri vb.

Pıhtılaşma, parçacıkların nötrleştirilmesiyle sağlanır ve böylece, parçacıkların arasındaki itme kuvveti büyük ölçüde azaltılır. Topaklaştırma işlemini kullandıktan sonra, pıhtılaşmış parçacıklar topak olarak da bilinen büyük bir topaklaşma oluşturur.

Pıhtılaşma, bir pıhtılaştırıcı yardımı ile kolayca gerçekleştirilebilir. Ham suda, inorganik alüminyum veya demir tuzları eklenebilir, bu tuzlar ham su bulanıklığından sorumlu olan partiküller üzerindeki yükü nötralize eder. Bu tuzlar ayrıca parçacıkları sürükleyen çözünmeyen çökeltiler oluşturmak için hidrolize olur. Yaygın inorganik pıhtılaştırıcıların bazıları, alüminyum sülfat, alum, ferrik sülfat ve alüminyum klorürdür.

Flokülasyonda, bu kararsızlaştırılmış parçacıkların topakları, büyük parçacıkların şeklini alır. Bu, yüksek moleküler ağırlıklı, suda çözünür organik polimerlerin eklenmesi ile de sağlanabilir. Bu polimerler nedeniyle, topağın boyutu artar ve ardından parçacıklar yerleştiler. Topaklaştırıcı maddenin yavaş bir hızda yavaşça karıştırılması çok önemlidir, böylece küçük topakların kolayca büyük parçacıklara toplanması ve sonunda durması sağlanır.

Su arıtımında, pıhtılaşmayı genellikle topaklaşma izler.

Böylece, su arıtma açısından her ikisi de kolayca ayırt edilebilir. Pıhtılaşma sırasında, parçacıkları bir araya toplamak için pıhtılaştırıcı eklenir. Öte yandan, topaklaştırma sırasında, çözelti hafifçe karıştırılır, böylece pıhtılaşma sırasında oluşan küçük topaklar bir araya toplanır ve daha büyük topaklar oluşturur. Bu büyük kümeler kolayca yerleşir ve böylece ayrılabilir.