Anahtar Fark: Osmosis, moleküllerin yarı geçirgen bir membrandan daha seyreltik bir çözeltiden daha konsantre bir çözeltiye karıştığı bir tür difüzyon türüdür. Diyaliz, böbrekler artık çalışamadığında böbreğin işlevlerini yerine getirmeye yardımcı olan tıbbi bir işlemdir.

İnsan vücudunda, insanın yaşamı için gerekli olan belli süreçler vardır. Ozmoz, difüzyon, solunum vb. Bu işlemlerden birkaçıdır. Osmosis, hücrelerin, yarı geçirgen bir zardan geçirilerek besinleri emdiği ve yaydığı hücrelerin içinde gerçekleşir. Böbrek, vücuttaki kan ve sıvıyı süzerek ve fazla su ve atıkları ondan ayırarak vücuttaki dengeyi korumak için önemli bir iş yapan bir organdır. Aynı zamanda endokrin sistemin bir parçası olarak da işlev görür. Diyaliz, böbrekler artık düzgün bir şekilde çalışamadığında gerekli olan tıbbi bir prosedürdür.

Osmoz, moleküllerin yarı geçirgen bir membrandan daha seyreltik bir çözeltiden daha konsantre bir çözeltiye karıştığı bir difüzyon türüdür. Yarı geçirgen bir zar, sadece bazı maddelerin diğerlerini engelleyerek geçmesine izin veren bir bariyerdir. Bir hücre duvarı, su ve suda seyreltilmiş bazı maddelerin içinden geçmesine izin verdiği için yarı geçirgen bir zardır. Osmoz, zardan geçebilmek için suya ihtiyaç duyar. Maddelerin taşınması ayrıca membranın her iki tarafındaki çözelti konsantrasyonunu eşitlemektir. Osmosis ayrıca çözücülerin yarı geçirgen bir zar boyunca hareket ettiği, çözücüyü etkin bir şekilde çözünenden ayrı bir şekilde ayıran, farklı konsantrasyonlarda iki farklı çözelti çözeltisi ile sonuçlanan fiziksel bir işlemi de ifade edebilir. Buna ters ozmoz denir.

Osmoz üç aşamaya ayrılır: hipotonik, izotonik ve hipertonik. Hipotonikte, harici çözelti iç çözeltiden daha az konsantre olurken, hipertonikte, harici çözelti iç çözeltiden daha konsantredir. İzotonik, her iki çözelti aynı konsantrasyonda olduğunda elde edilen dengedir. Osmoz, dengeyi sağlamak için çeşitli hücreler ve organizmalar tarafından kullanılır. Hücreler ayrıca besinleri elde etmek için osmoz kullanır ve hücreye enerji veren su bazlı çözümler üretir. Hücre zarları, iyonlar, proteinler ve polisakaritler gibi büyük ve polar moleküllerin, lipitler gibi polar olmayan ve / veya hidrofobik olmayan molekülleri, oksijen, karbondioksit gibi küçük molekülleri bloke ederken geçirmesine izin veren yarı geçirgen bir geçit görevi görür. azot, nitrik oksit, vb. Hücre zarının geçirgenliği, çözünebilirlik, yük veya kimyanın yanı sıra çözünen büyüklüğüne de bağlıdır.

"Osmosis" kelimesi, Fransız doktor René Joachim Henri Dutrochet tarafından yazılmış "endosmose" ve "exosmose" sözcüklerinden türetilmiştir. Osmosisin pratik bir örneği, yüksek konsantrasyonlu bir çözeltiye (tuzlu su) yerleştirildiğinde, hücre içerisinden ortama su çekerek, küçülmesine neden olacak bir hücredir. Bununla birlikte, tatlı su gibi daha düşük konsantrasyonlu bir çözeltiye yerleştirilirse, hücre suyu emer ve büyür. Osmosis aynı zamanda bitkilerin sudan ve topraktan hayatta kalmak için gerekli besinleri edinmesinin birincil yoludur. Topraktan su emme işlemi ozmozdur.

Diyaliz, böbrekler artık çalışamadığında böbreğin işlevlerini yerine getirmeye yardımcı olan tıbbi bir işlemdir. Terim, Yunanca “diyalus” kelimesinden “çözülme” anlamına gelmektedir. Terim, “dia” anlamına gelen “dia” ve “lizis” anlamına gelir ve “gevşetme veya bölme” anlamına gelir. Böbrek fonksiyonları kaybolduğunda, kademeli veya anında olabilen yapay bir ikamedir. Diyaliz atıkları ve fazla suyu kandan ayırarak yardımcı olur. Kısmen, böbrek nakli için geçerli olan insanlar için de kullanılabilir. Diyaliz, bir kişi böbrek fonksiyonlarında% 85-90 civarında bir kayıp yaşadığında kullanılır.

Diyalizin amacı, vücudun dengesini sağlamaktır. Bunu, vücutta birikmelerini önlemek için atık, tuz ve fazla suyun uzaklaştırılması yoluyla yapar, vücutta belirli seviyede kimyasallar ve besinleri (yani potasyum, sodyum, klorür, kalsiyum, fosfor, magnezyum ve sülfat) tutar ve ayrıca kan basıncını kontrol etmeye yardımcı olur. Böbrek aynı zamanda endokrin sisteminin bir parçasıdır ve sırasıyla kırmızı kan hücrelerinin ve kemik oluşumunun üretilmesine yardımcı olan eritropoietin ve kalsitriol üretir. İlk çalışan diyaliz makinesi 1943'te Hollandalı doktor Dr. Willem Kolff tarafından geliştirilmiştir. Bununla birlikte, ilk başarı öyküsü 1945'te gerçekleşti. Makine sosis kılıfları, içecek kutuları, çamaşır makinesi ve o sırada mevcut olan diğer nesneler kullanılarak yapıldı.

Diyaliz, yarı geçirgen bir zar boyunca sıvının difüzyonu ve ultrafiltrasyonu gibi prensipleri kullanır. Diyalizde kan, yarı geçirgen bir zarın bir tarafına, diyalizat ise karşı tarafa akar. Yarı geçirgen zar, kandaki maddelerin zardan diyalizata dağılmasını sağlayan küçük deliklere sahiptir. Temiz kan daha sonra tekrar vücuda girer. Üçü birincil, ikisi ikincil olmak üzere beş tür diyaliz vardır. Birincileri hemodiyaliz, periton diyalizi ve hemofiltrasyon, ikincileri hemodiyafiltrasyon ve bağırsak diyalizidir.

Hemodiyalizde hastanın kanı bir diyalizörün kan bölmesinden pompalanır ve diğer bölmede diyalizat bulunur. Bunlar yarı geçirgen membran görevi gören sentetik içi boş elyaflarla bölünmüştür. Temizlenen kan daha sonra vücuda geri verilir. Bu 3-5 saatlik bir işlemdir ve haftada üç kez yapılmalıdır. Periton diyalizinde kan, karın içindeki periton boşluğunun içine yerleştirilen bir tüp vasıtasıyla vücudun içinde temizlenir. Kavite cerrahi olarak yerleştirilmiş bir kateter içinden diyalizat ile doldurulur, burada kalır ve atardamarları ve damarları temizler. İlave sıvı ve atık daha sonra aynı kateterden çıkarılır ve atılır. Her değişim yaklaşık bir saat ila bir buçuk saat sürer ve diyalizat günde dört ila beş kez değiştirilmelidir. Hemofiltrasyon hemodiyalize benzer bir işlemdir, ancak diyalizat yerine basınç kullanılarak yapılır. Hemodiyafiltrasyon, hemodiyaliz ve hemofiltrasyonun bir kombinasyonudur. Bağırsak diyalizinde, hastaların diyetine çözünür lifler eklenir veya hastanın her dördüncü saatte bir yaklaşık 1, 5 litre emilmeyen polietilen glikol veya mannitol çözeltisi kullanması gerekir.

	Diyaliz	ozmos
Tanım	Diyaliz, böbrek artık bu görevleri yapamadığı zaman atıkları ve fazla suyu kandan alma işlemidir.	Osmoz, partiküllerin veya çözücü moleküllerin kısmen geçirgen bir membrandan, düşük konsantrasyon alanından yüksek konsantrasyon alanına hareket etmesidir.
süreç	İki ana diyaliz türü vardır: İç ve dış. Kanı süzme işlemi, dahili olarak Periton diyalizi yoluyla veya harici olarak Hemodiyaliz yoluyla yapılabilir. Her ikisi de böbreklerin işlerini yapmak için makineler kullanıyor.	Osmoz, öncelikle su ve hücrelerde bulunur. Hücreyi çevreleyen ortam daha yüksek su konsantrasyonuna sahipse, hücre suyu emecektir.
Önem	Diyaliz, böylesi görevleri yerine getiremediğinde böbreklerin işlerini yapmasına yardımcı olur. Vücudun su ve mineral dengesi ile birlikte atıkları kandan ayırmanın korunmasına yardımcı olur.	Osmosis, hücrelerin suda bulunan birçok besini emmesine izin verir.
Su	Görevini yerine getirmek için diğer sıvılarla birlikte su gerektirir.	Su gerektirir.
Konsantrasyon gradyanı	Yeni bir konsantrasyon gradyanı korur veya kurar.	Konsantrasyon derecesini düşürür
Enerji	Makinelerden harici enerji ve basınç gerektirir.	Pasif, harici bir enerjiye ihtiyaç olmadığından.
Türleri	Hemodiyaliz, Periton diyalizi, Hemofiltrasyon, Hemodiafiltrasyon ve Bağırsak diyalizi.	Ters Osmoz, İleri Osmoz