Anahtar fark: MPEG, Hareketli Resim Uzmanları Grubunun kısaltmasıdır. En yaygın kullanılan MPEG formatlarından biri .mpg veya .mpeg'dir. .mpg, MPEG-1 veya MPEG-2 ses ve video sıkıştırması için kullanılan dosya uzantılarından biridir. İki format en çok ses içeren sıkıştırılmış video içeriği için kullanılır. Genellikle çeşitli platformlarda kabul edilirler.

MPEG, Hareketli Resim Uzmanları Grubunun kısaltmasıdır. 1988 yılında ISO ve IEC tarafından kurulan bir uzmanlar çalışma grubudur. Nippon Telgrafı Hiroshi Yasuda ile Telefon ve Leonardo Chiariglione arasında ortak bir girişimdi. Chiariglione, grubun kuruluşundan bu yana grubun Başkanı olarak görev yaptı.

MPEG'in amacı, ses ve video sıkıştırma ve iletimi için standartları belirlemekti. 2005 yılına kadar grup, çeşitli endüstrilerden, üniversitelerden ve araştırma kurumlarından toplantı başına yaklaşık 350 üyeyi kapsayacak şekilde büyüdü.

MPEG tarafından belirlenen standartlar farklı parçalardan oluşmaktadır. Her bölüm, tüm şartnamenin belirli bir yönünü kapsar. MPEG aşağıdaki sıkıştırma formatlarını ve yardımcı standartları standartlaştırmıştır:

• MPEG-1 (1993): Dijital depolama ortamları için hareketli resimlerin ve ilgili sesin yaklaşık 1, 5 Mbit / s hızında kodlanması (ISO / IEC 11172). VHS kalitesinde ham dijital video ve CD sesini aşırı kalite kaybı olmadan sıkıştırmak için tasarlanmıştır, video CD'lerini, dijital kablo / uydu TV'yi ve dijital ses yayınını (DAB) mümkün kılar. Popüler MPEG1 Ses Katmanı III (MP3) ses sıkıştırma formatını içerir.
• MPEG-2 (1995): Hareketli görüntülerin ve ilgili ses bilgilerinin genel kodlaması (ISO / IEC 13818). Hali hazırda mevcut depolama ortamı ve iletim bant genişliği kullanılarak filmlerin depolanmasına ve aktarılmasına izin veren, kayıplı video sıkıştırma ve kayıplı ses verisi sıkıştırma yöntemlerinin bir kombinasyonunu açıklar.
• MPEG-3: Ölçeklendirilebilir ve çok çözünürlüklü sıkıştırmayı standart hale getiren ve HDTV sıkıştırması için tasarlanan, ancak gereksiz olduğu ve MPEG2 ile birleştirildiği anlaşıldı.
• MPEG-4 (1999): Görsel-işitsel nesnelerin kodlanması. Web (akış ortamı) ve CD dağıtımı, ses (telefon, video telefonu) ve yayın televizyon uygulamaları için AV verilerinin sıkıştırılmasını içerir. MPEG-4 Bölüm 14'ü (MP4) içerir.
• MPEG-7 (2002): Multimedya içerik açıklama arayüzü. MPEG1, MPEG2 ve MPEG4 gibi hareketli görüntülerin ve sesin gerçek kodlaması ile ilgilenen bir standart değildir. Meta verileri depolamak için XML kullanır ve belirli olayları etiketlemek veya şarkı sözlerini bir şarkıya senkronize etmek için zaman koduna eklenebilir.
• MPEG-21 (2001): Multimedya çerçevesi. Multimedya uygulamaları için açık bir çerçeve tanımlamayı amaçlamaktadır. Bir Dijital Öğe tanımına ve Dijital Öğe ile etkileşime giren kullanıcılara dayanarak.

En yaygın kullanılan MPEG formatlarından biri .mpg veya .mpeg'dir. .mpg, MPEG-1 veya MPEG-2 ses ve video sıkıştırması için kullanılan dosya uzantılarından biridir. İki format en çok ses içeren sıkıştırılmış video içeriği için kullanılır. Genellikle çeşitli platformlarda kabul edilirler.

MPEG-1 ve MPEG-2, video ve sesin kayıplı sıkıştırılması için bir standarttır. Kayıplı sıkıştırma, bir dosyayı kaydederken, sıkıştırma nedeniyle hafif bir kalite kaybı olduğu anlamına gelir. Her yeniden tasarruf ile orada sıkıştırma nedeniyle hafif bir kalite kaybı. Bu nedenle, çok sayıda düzenleme yapmaya devam etmek ve görüntüye yeniden kaydetmek gerektiğinde en iyi biçim değildir. Yine de, yalnızca birkaç düzenleme yapılırsa ve dosya yüksek kaliteli bir formatta kaydedilirse, sıkıştırma nedeniyle hafif bir kalite kaybı göz ardı edilebilir. Bu formatı kullanmanın bir avantajı, sıkıştırma nedeniyle dosyanın veri depolamak için daha az yer kaplamasıdır.

MPEG-1 standardı aşağıdaki parçalardan oluşur:

• Sistemler (birlikte video, ses ve diğer verilerin depolanması ve senkronize edilmesi)
• Video (sıkıştırılmış video içeriği)
• Ses (sıkıştırılmış ses içeriği)
• Uygunluk testi (standardın uygulamalarının doğruluğunu test etmek)
• Referans yazılımı (standarda göre nasıl kodlanacağını ve kod çözüleceğini gösteren örnek yazılım)

.Mpeg ve .mpg arasındaki fark sadece adındadır. Farklı dosya uzantılarının nedeni, Windows'un ilk sürümlerine dayanmaktadır. MPEG Formatı için orijinal dosya uzantısı '.mpeg' idi; ancak Windows'ta tüm dosyalar üç harfli bir dosya uzantısı gerektiriyordu. Böylece, dosya uzantısı '.mpg' olarak kısaltıldı. Ancak, Macintosh üç harfli dosya uzantısıyla sınırlı değildi, bu yüzden Mac kullanıcıları '.mpeg' kullandılar. Sonunda, yükseltmelerle birlikte Windows da '.mpeg'i kabul etmeye başladı. Ancak, birçok kullanıcı zaten '.mpg' dosyasına alıştı, bu yüzden hem üç harfli dosya uzantısı hem de dört harfli uzantı yaygın olarak kullanılmaya başladı ve hala kullanılıyor.

Günümüzde, en yaygın kabul gören ve kullanılan form '.mpg'dir, çünkü birçok kullanıcı Windows kullanıcısıdır. Çoğu uygulama artık karışıklığı önlemek amacıyla hem Mac'te hem de Windows'ta ".mpg" uzantılı MPEG dosyalarını kaydeder. MPEG Formatı, daha az yaygın olan ancak kabul edilen daha büyük olan '.MPEG' ve '.MPG' dosya uzantılarıyla da kaydedilebilir.