Anahtar fark: İstifa, çalışanın işini bırakmaya karar verdiği zamandır. Görevden ya da görevinden vazgeçme veya işten ayrılma resmi bir eylemdir. İşveren işçiyi işten çıkardığında iş akdinin feshidir.
İstifa, çalışanın işini bırakmaya karar vermesidir. Görevden ya da görevinden vazgeçme veya işten ayrılma resmi bir eylemdir. Ancak, bir kişi örneğin bir proje için veya bir yıl için sözleşmeye dayalı olarak işe alınırsa ve çalışan proje sonunda yılın sonunda ayrılırsa, bu istifa olarak sayılmaz. Ancak, çalışan yılı bitmeden ya da proje tamamlanmadan önce ayrılırsa, şirketteki görevinden istifa etti.
Bir çalışanın bakış açısından, işten atılmak yerine istifa etmek daha iyidir, çünkü işten kovmak sıklıkla olumsuz olarak ele alınmaktadır. Ancak, bir işverenin bakış açısından, işten çıkarılmak yerine çalışanın istifa etmesi daha iyidir. Bunun temel nedeni, işveren kişiyi işten çıkardığı takdirde kıdem tazminatı almaları gerekebilir. Dolayısıyla, bu durumlarda, şirketin yaptığı şey, çalışandan istifa etmesini istemek veya istifaya zorlamaktır.
İstifa ve Fesih Arasındaki Karşılaştırma:
istifa | Sonlandırma | |
Tanım | İstifa, kişinin görevinden veya görevinden vazgeçme veya vazgeçme işlemidir. | İşveren işçiyi işten çıkardığında iş akdinin feshidir. |
Ayrıca şöyle bilinir | Çıkma | Kovulmak ya da işten atılmak. İhtarname. |
Başlatılan | Çalışan başlatılan | İşveren başlatılan |
Zaman dilimi | Genellikle iki hafta veya bir ay olmak üzere bildirim süresi sağlamalıdır. | Derhal, ay sonunda veya mevcut iş veya projeyi tamamladıktan sonra ayrılması istenebilir. |
tazminat | İşveren genellikle, işyerinden ayrılmayı seçtiği için yapılan iş için ödemenin ötesinde bir şey ödemek zorunda değildir. | İşveren tazminat veya kıdem tazminatı ödemek zorunda kalabilir. |