Önemli Fark: Ulusallaştırılmış bir banka, devlet tarafından satın alınan ve kontrol edilen herhangi bir ticari bankadır. Özel bankalar bir bireye ait, kontrol edilen ve yönetilen veya bir ortaklık tarafından yürütülen.
Bankacılık hayatımızda çok önemli bir terimdir. Bankalar çeşitli amaçlar için kullanılabilir. Bir bireyin finansal durumu genellikle banka hesaplarından yansıtılır. Bankaların millileştirilmesi her zaman çok fazla tartışma ile takip edildi. Özel bankalar ve kamulaştırılmış bankalar, onları kontrol eden güçlerde farklılık gösterir ve bu nedenle her ikisi de birçok özellik bakımından farklıdır.
Ancak, bankaların millileştirilmesi eyleminde başarı garanti edilemez. Fransa bankacılık sektörünü kamulaştırmıştı ve hükümet daha sonra özel ellere sattı. Hindistan Devlet Bankası, 1955 yılında SBI Kanunu uyarınca kamulaştırılmıştır. Daha sonra 1960'da yedi devlet bankası da kamulaştırıldı. Hindistan’daki ikinci aşama, yedi bankanın daha millileştirildiği 1980’de gerçekleşti.
Ulusallaştırılmış bankalar halkın güvenini koruyabiliyor. Hükümet, bankaları yönetme ve yönetme açısından verimli sayılıyor. Ulusallaştırılmış bankalar da birçok avantaja sahiptir. Hükümet ülke çapında bir idari ağa sahiptir, bu nedenle politikalar ekonomideki değişime göre değiştirilebilir. Bu bankalar kamu hizmeti temelinde oluşturulmaktadır. Ulusallaştırılmış bankaların çalışanları, özel bankalardan daha fazla iş güvenliğine sahiptir. Bankaların kamusallaştırılması stratejisi, sosyalist hükümetler tarafından kapitalizmden sosyalizme geçiş için sık sık benimsendi.
Özel sektör bankaları özel borç verenlere aittir. Özel bankalar ayrıca özel kuruluşlar tarafından yönetilmekte ve kontrol edilmektedir ve bu kuruluşlar faaliyet göstermekte serbesttir
Venüs'teki bankaların varlıklı ailelerin finansmanını yönetmek için kurulan ilk bankalar olduğu varsayılmaktadır. Genel olarak, özel bankalar küresel operasyonları olan büyük bir kuruluş olarak görülmektedir. Bu bankalar dahil edilmemiştir. İngiltere ve İsviçre'de bu bankalar uzun zamandır var. Özel bir banka ayrıca bir özel sektör bankasına veya devlete ait olmayan bir bankaya da başvurabilir. Özel bankalar iki tür olabilir. Birinci tip, bir bireye veya ortaklığa ait olan şirket dışı bankaları içerir. İkinci tür, özellikle yüksek net değeri olan bireyler için varlık yönetimi konusunda uzmanlaşmış anonim bankaları içerir.
Kamulaştırılmış bankalarda devletin rolü çok önemlidir. Bu bankalar devlet yardımı ile kolayca sürdüler. Ticari bankaların çoğu, finansal borçlardan korunmaları için kamulaştırıldı. Bu bankalar, müşterilere özel bankalara göre daha fazla güvenlik sağlıyor. Ulusallaştırılmış bankalar genellikle sosyal refah ile ilişkilendirilir ve bu nedenle bu bankaların politikaları da aynı şeyi yansıtır. Öte yandan, özel bankalar karlılığa odaklanmakla birlikte, daha iyi ve hızlı hizmet sunmalarıyla da bilinmektedir. Özel bankaların üst düzey müşterileri özel bankalar için çok önemlidir. Bununla birlikte, büyük bir maddi zarar durumunda, özel bir bankanın geleceği öngörülemez kalır ve müşteriler gerçek senaryo hakkında kafaları karışmaya devam eder.
